Yaşamsal Para Yatırım İhtilaflarındaki Hukuki Sınırlar: Medeni Uyuşmazlıklar ve Ceza Suçlarının Ayrımı

Giriş

2021 yılında ilgili düzenleyici politikaların yürürlüğe girmesinden bu yana, Çin anakarasının Yaşamsal Para'ya karşı tutumu temel bir fikir birliği oluşturmuştur: Vatandaşların Yaşamsal Para ve türevlerine yatırım yapmaları yasak değildir, ancak kamu düzenine ve ahlaka aykırı hareket edilirse, hukuk korunma sağlamaz, riskler kendine aittir. Yaşamsal Para yasal para birimi olarak görülmediği için, piyasalarda ödeme aracı olarak dolaşmamalıdır.

Bu, yargı pratiğinde bazı zorluklara yol açtı. Çoğu mahkemenin medeni dava daireleri artık Yaşamsal Para ile ilgili hukuki ihtilafları kabul etmiyor ve ceza davalarının kanıt standartları oldukça yüksek, başarılı bir şekilde dava açmak son derece zor.

Ancak, yargı organlarının ana akım Yaşamsal Para'nın mülkiyet niteliğini tanıma oranı artmaktadır. Bazen, açıkça medeni bir alan olan Yaşamsal Para yatırım uyuşmazlıklarının ceza davası olarak ele alındığı bazı aşırı durumlar bile ortaya çıkmaktadır. Bu nedenle, Yaşamsal Para yatırım uyuşmazlıklarındaki "medeni ihtilaf" ile "ceza suçu"nu net bir şekilde ayırmak son derece önemlidir. Bu makalede, bu konuyu derinlemesine analiz etmek için belirli bir vaka üzerinden gidilecektir.

1. Davanın Özeti

Güney Çin'in Guangdong eyaletinin Foshan şehrindeki Orta Mahkeme tarafından verilen bir kamuya açık kararına göre ((2024) Yuè 06 Ceza Son 300 numaralı), dava durumu kısaca şöyledir:

2022 Mayıs ile Haziran ayları arasında, sanık Ye bazı yatırım projeleri uydurarak yatırımcılara yüksek getiri vaadinde bulunmuş, Wu, Chen ve Ye Kun gibi kişileri toplamda 2.5 milyon yuan (bu miktarın 500 bin yuan'lık kısmı Ye Kun tarafından USDT olarak yatırılmıştır) yatırım yapmaya ikna etmiştir.

Ye bazı kişiler, fonları aldıktan sonra, bunların çoğunu kişisel harcamalar ve borç ödemeleri için kullanacaktır. Daha sonra, faiz ödemekte ve anapara geri ödemekte zorlandıkları için, yatırımcılar şikayette bulundu.

Mahkeme, Ye isimli kişinin dolandırıcılık suçunu işlediğine karar verdi ve birinci aşamada 11 yıl hapis cezası verdi. Ye isimli kişi itiraz ettikten sonra reddedildi ve ilk hüküm korundu.

Sanık Ye bazı ve avukatının ana savunma görüşü şudur:

1. Ye bazıları ile yatırımcılar arasında bir özel borç ilişkisi vardır;
2. Kanıtlar, Ye bazı kişinin Ye bazı Kun'un 50.000 Yuan değerinde bir Yaşamsal Para aldığını doğrulamak için yeterli değildir.

Bu iki görüş mahkeme tarafından kabul edilmemiştir.

Dikkat çekici bir nokta, mahkemenin sanığın aldığı USDT'yi doğrudan "fon" olarak tanımlamasıdır; bu nitelendirme tartışmalıdır. Teknik olarak, vatandaşlar yasal para ile USDT gibi yaşamsal paralar satın aldıktan sonra kendi yatırımlarında zarar ederse, hukuk genellikle koruma sağlamaz. Ancak, yaşamsal paranın başkaları tarafından dolandırılması durumunda, hukuki koruma almalı mı? Mevcut yargı pratiği, ana akım yaşamsal paralara belirli bir koruma verme eğilimindedir, ancak bu, medeni yatırım ile cezai suç arasındaki sınırın net bir şekilde ayrılmasını gerektirir.

İki, "Sivil Uyuşmazlık"tan "Ceza Dolandırıcılığı"na: Belirleme Standartları Nedir?

Dolandırıcılık suçu örneğinde, "sivil uyuşmazlık" ile "cezai dolandırıcılık" arasındaki temel fark, faillerin öznel olarak yasadışı ele geçirme kastına sahip olup olmadığı ve nesnel olarak dolandırıcılık eylemini gerçekleştirip gerçekleştirmediğidir.

Bu davada, mahkeme Ye bazı kişilerin dolandırıcılık suçunu oluşturduğunu belirlemenin başlıca sebepleri şunlardır:

1. Sanık, yatırımların bir kısmını kişisel borçlarını ödemek için kullandığını kabul etmektedir;
2. Sanık, bazı fonları başkalarına kredi vermek ve Yaşamsal Para yatırımı için kullandığını kabul ediyor;
3. Banka hesap dökümü, Ye isimli kişinin 1.000.000 yuanlık bir yatırım aldıktan sonra ertesi gün 438.000 yuanlık bir Mercedes sedan satın aldığını göstermektedir;
4. Yatırım fonlarını toplarken Y. isimli kişinin dış borcu vardı ve üzerine kayıtlı bir gayrimenkul yoktu;
5. Y. o. o. o zaman aylık 7-8 bin yuan geliri vardı, ancak her ay 10 bin yuan araç kredisi ödemesi gerekiyordu, gelir gideri karşılamıyordu;
6. Yatırımcıların tazminat taleplerine karşı koymak için, Ye bazı sahte Yaşamsal Para transfer kayıtları hazırladı ve olaydan önce hala aktif bir şekilde fon toplama ve geri ödeme yapmadı.

Bu faktörleri bir araya getiren mahkeme, Ye'nin dolandırıcılık davranışında bulunduğunu tespit etti. Pratikte, tek bir faktör dolandırıcılığı tespit etmek için yeterli olmayabilir, ancak birden fazla faktör bir araya geldiğinde savunma zorluğu büyük ölçüde artar. Sanık, yatırımcıların fonlarını gerçekten yatırım yapmak için kullandığını kanıtlayan deliller sunmadıkça.

Üç, Mahkeme Tespiti: Yaşamsal Para dolandırıcılık nesnesi olarak kullanılabilir

Bu davada dikkat çeken bir nokta, yatırımcı Ye某坤'un 50.000 yuan değerinde USDT ile transfer yapması ve sonunda mahkeme tarafından "fon" olarak tanınmasıdır. Savunma avukatının, Ye某某'nun bu Yaşamsal Para'yı aldığına dair kanıt sağlamakta zorlanacağını düşünmesine rağmen, mahkemenin sunduğu gerekçe şudur:

1. WeChat sohbet kayıtları, 28 Haziran 2022'de Ye bazı kişinin "Ye bazı Kun'un Ye bazı kişiye 50.000.000 RMB değerinde USDT" yanıtının "alındı" olduğunu gösteriyor;
2. Ye bazıları tutanakta 500.000 yuan değerinde bir Yaşamsal Para aldığını sürekli olarak kabul etti.

Mahkeme, Yaşamsal Paranın yönetilebilirlik, aktarılabilirlik ve değer taşımakta olduğunu, dolayısıyla dolandırıcılık suçunun suç nesnesi olabileceğini değerlendirmiştir. Bu nedenle, Ye adlı kişinin Ye adlı kişiye 50.0000 USDT değerinde dolandırıcılık yaptığına karar verilmiştir.

Dört, Pratik Değerlendirme: Yatırımcıların Zararları Dolandırıcılıkla Eşdeğer Değildir

Vurgulamak gerekir ki, tüm Yaşamsal Para yatırım anlaşmazlıkları dolandırıcılık suçu olarak kabul edilmez. Yatırım kaybı, dolandırıcılığın meydana geldiği anlamına gelmez; ceza hukuku ve medeni hukuk arasındaki sınırlar yasal standartlara göre belirlenmelidir. Hukuki uygulamada, dolandırıcılık suçunun oluşup oluşmadığını belirlemede genellikle aşağıdaki birkaç ana faktör dikkate alınır:

1. Failin "yasa dışı sahiplenme amacı" var mı?

Bu, dolandırıcılık suçunun öznel unsurlarından biridir. Adli makamlar, faillerin sanal para projeleri başlatırken veya fon toplarken, başlangıçtan itibaren başkalarının mülkünü yasadışı olarak ele geçirmeyi planlayıp planlamadığını değerlendirecektir. Failin samimi bir işletme niyeti varsa ancak teknik, piyasa gibi nedenlerle başarısız olursa, bu genellikle yatırım riski olarak kabul edilir; aksi takdirde, projelerin sahte olduğunu bilerek ya da taahhütleri yerine getirme kapasitesinin olmadığını bilerek, sahte yöntemlerle yatırımcıları kandırmak dolandırıcılık olarak değerlendirilecektir.

2. Gerçekleri çarpıtma veya gerçeği gizleme davranışı var mı?

Dolandırıcılık suçunun icra hareketi "gerçekleri uydurmak" veya "gerçeği gizlemek"tir. Yaşamsal Para alanında, yaygın belirtiler şunlardır:

• Var olmayan Yaşamsal Para platformları icat etmek;
• "blok zinciri teknolojisi atılımı" "devlet onayı" "halihazırda borsa onayı alındı" gibi açıkça yanlış bilgiler iddia etmek;
• Amaçları gizlemek, fonların kötüye kullanılması veya ödemelerin riskini gizlemek.

Eğer failler bu yöntemlerle başkalarını yanlış bir anlayışa düşürüp mal varlıklarını transfer ediyorlarsa, bu dolandırıcılık suçunun nesnel unsurlarını karşılar.

3. Mağdur "yanlış bir anlayışla mülkünü tasfiye etmiş mi"?

Dolandırıcılık suçunun özü, "başkalarını aldatma yoluyla gönüllü olarak mal varlıklarını devretmeye ikna etmektir". Adli makamlar, mağdurun yanlış yönlendirilerek yatırım kararı alıp almadığını inceleyecektir. Eğer yatırımcı, riskleri tam olarak anladıktan sonra yüksek riskli projelere aktif olarak katılırsa, sonunda zarar etse bile dolandırıcılık olarak nitelendirilmesi zor olacaktır; ama eğer sahte kâr beklentilerine veya var olmayan projelere inanarak yatırım yapılmışsa, bu dolandırıcılık olarak değerlendirilebilir.

4. Fon akışlarının ve kullanımının gerçek ve yasal olup olmadığı?

Hukuki uygulamada, fonların gerçek yönü de araştırılacaktır. Fonlar hızla transfer edilir, dağıtılır veya kişisel tüketim, kumar gibi yasa dışı amaçlar için kullanılırsa, hatta projeye hiç yatırılmamışsa, bu durum "yasa dışı edinme" yargısını güçlendirecektir. Aksine, eğer fonlar gerçek projelere yatırılır ve mali hesaplar netse, proje başarısız olsa bile, bu durumun daha çok medeni uyuşmazlık olarak değerlendirilme olasılığı yüksektir, dolandırıcılık değil.

Beş, Sonuç

Yaşamsal Para yatırım alanında fırsatlar ve riskler iç içe geçmiş durumda, yatırımcılar yüksek getiriler peşinde koşarken, potansiyel hukuki risklere de dikkat etmelidir. Adli pratik açısından, Yaşamsal Para'nın neden olduğu uyuşmazlıklar "medeni ve ceza hukuku örtüşmesi" karmaşık bir eğilim göstermektedir ve en yaygın suçlamalardan biri olarak ceza dolandırıcılığı, hukuki standartların adli makamlar tarafından titizlikle belirlenmesini gerektirmektedir.

Sıradan yatırımcılar için, sözde "içeriden bilgi", "devlet destekleri", "kesin kazanma" gibi reklamlarla dikkatli olmak, risk bilincini artırmak ve temkinli kararlar almak önemlidir. Bir kayıpla karşılaşıldığında, hak arama yollarını mantıklı bir şekilde değerlendirmek gerekir; sivil dava açmayı mı (şu anda zor) yoksa ceza davası açmayı mı seçmek gerektiği, duruma göre analiz edilmelidir.

Sanallık dünyası soyut olsa da, hukuk standartlarının belirsizliğe yer yoktur. Sadece düzenlemeler içinde ilerleyerek, teknolojik gelişim ile hukuk güvencesinin dinamik dengesini sağlamak mümkündür.