Bitcoin İlk Long Pozisyonlar Stratejisi: Arbitraj Modelinin Başarı Sırrı

Son 5 yılda, bir şirket 40.8 milyar dolar yatırım yaptı, bu İzlanda'nın gayri safi yurtiçi hasılasına eşdeğer. 580,000'den fazla Bitcoin satın aldı. Bu, Bitcoin arzının %2.9'unu veya aktif Bitcoin'in neredeyse %10'unu temsil ediyor.

Şirketin hisseleri son üç yılda %1600 arttı, aynı dönemde Bitcoin'in artışı ise yalnızca %420 civarında oldu. Bu dikkate değer büyüme, şirketin değerlemesini 100 milyar doları aşmasına ve Nasdaq 100 endeksine dahil edilmesine neden oldu.

Büyük büyüme tartışmalara da yol açtı. Bazıları şirketin trilyon dolarlık bir piyasa değerine sahip bir işletme olacağını tahmin ediyor, bazıları ise şirketin Bitcoin'lerini satmak zorunda kalabileceğinden endişeli, bu da Bitcoin fiyatlarını yıllarca baskı altında tutabilecek bir paniğe yol açabilir.

Bu endişelerin mantıksız olmadığına rağmen, çoğu insan şirketin işleyişi hakkında temel bir anlayışa sahip değildir. Bu makale, şirketin nasıl çalıştığını derinlemesine inceleyecek ve bunun gerçekten Bitcoin alımının büyük bir riski mi yoksa devrim niteliğinde bir model mi olduğunu araştıracaktır.

Şirket bu kadar çok Bitcoin'i nasıl satın alıyor?

Şirket, Bitcoin satın almak için esas olarak üç yöntemle fon sağlamaktadır: işletme gelirleri, hisse senedi/sermaye satışı ve borç. Bunlar arasında borç en çok dikkat çekenidir. Ancak, aslında şirketin Bitcoin satın almak için kullandığı fonların büyük bir kısmı, halka hisse satışı yaparak ve elde edilen gelirleri Bitcoin satın almak için kullanarak sağlanmaktadır.

Bu biraz sezgisel görünmeyebilir; insanların neden şirket hisselerini satın almayı tercih ettiklerini ve doğrudan Bitcoin almak yerine? Aslında sebep çok basit, bu kripto para alanında en çok tercih edilen iş türü ile ilgilidir: Arbitraj.

Neden şirket hissesi satın almayı tercih etmeli ve doğrudan Bitcoin satın almak yerine

Birçok kurum, fon ve düzenlenen varlıklar "yatırım yetkisi" kısıtlamalarına tabidir. Bu yetkiler, şirketlerin satın alabileceği ve satın alamayacağı varlıkları belirler. Örneğin, kredi fonları yalnızca kredi araçları satın alabilir, hisse senedi fonları yalnızca hisse senetleri satın alabilir ve yalnızca uzun pozisyonda olan fonlar asla kısa pozisyon alamaz, vb.

Bu yetkilendirmeler, yatırımcıların, örneğin yalnızca hisse senetlerine yatırım yapan bir fonun, devlet tahvilleri satın almayacağına ve bunun tersinin de geçerli olduğuna emin olmalarını sağlar. Bu, fon yöneticilerini ve düzenlenen varlıkları (örneğin bankalar ve sigorta şirketleri) daha sorumlu hale getirerek yalnızca belirli türdeki riskleri üstlenmelerini zorunlu kılar, herhangi bir tür riski keyfi olarak üstlenmelerine izin vermez.

Bu yetkilerin son derece korumacı olması nedeniyle, birçok fon ve varlık içindeki sermaye "kilitlenmiş" durumda, yeni sektörlere veya fırsat alanlarına, özellikle de kripto para birimlerine, giremiyor; bu durum, fon yöneticileri ve ilgili kişilerin Bitcoin'e bir şekilde erişmek istemelerine rağmen, doğrudan Bitcoin'e erişimlerinin olmaması anlamına geliyor.

Şirketin kurucusu, bu varlıkların varlık açığı elde etme umudu ile gerçekçi olarak üstlenebilecekleri riskler arasındaki farkı gördü ve bunu kullandı. Bitcoin ETF'leri ortaya çıkmadan önce, şirketin hisseleri sadece hisse senedi satın alabilen bu varlıkların Bitcoin açığı elde etmenin az sayıdaki güvenilir yollarından biriydi. Bu, şirketin hisselerinin sıklıkla primli olarak işlem gördüğü anlamına geliyordu, çünkü hisselerine olan talep arzı aşıyordu. Şirket, hisse değeri ile her bir hisse senedinin içerdiği Bitcoin değerleri arasındaki bu prim farkını sürekli olarak kullanarak daha fazla Bitcoin satın aldı ve her bir hisse senedinin içerdiği Bitcoin miktarını artırdı.

Son iki yılda, eğer bu şirketin hisselerini tutuyorsanız, Bitcoin cinsinden "getiriniz" %134'e ulaştı ve bu, piyasada ölçeklenebilir Bitcoin yatırım getirileri arasında en yükseğidir. Şirketin ürünleri, genellikle Bitcoin'e erişim sağlayamayan varlıkların ihtiyaçlarını doğrudan karşılamaktadır.

Bu, "yetkilendirilmiş arbitraj"ın tipik bir örneğidir. Son zamanlarda Bitcoin ETF'sinin piyasaya sürülmüş olması, bu stratejinin artık geçerli olmadığı şeklindeki düşünce tamamen yanlıştır, çünkü birçok fon hâlâ ETF'ye yatırım yapma yasağına sahiptir, bunlar arasında 25 trilyon dolarlık varlığı yöneten çoğu ortak fon bulunmaktadır.

Borç Sözleşmesi: Diğer şirketler için bağlayıcı, ancak bu şirket için destek

Aktif arz durumunun yanı sıra, şirketin üstlendiği borçlar açısından da belirli bir avantajı vardır. Tüm borçlar aynı değildir. Kredi kartı borcu, ipotek, marj kredisi, bunlar tamamen farklı borç türleridir.

Şirket kredileri bazen ipotek kredileriyle benzer şekilde çalışabilir; yani belirlenen süre içinde faiz ödemesi yapılır ve kredi anaparası sadece bu sürenin sonunda geri ödenir. Kredi koşulları büyük farklılıklar gösterebilse de, genellikle faiz zamanında ödendiği sürece, borçlu şirketin varlıklarını satma hakkına sahip değildir.

Bu esneklik, bu tür şirketler gibi borç alanların piyasa dalgalanmalarına daha kolay yanıt vermesini sağlarken, şirket hisselerini de kripto pazarındaki dalgalanmalardan "hasat" etmenin bir yolu haline getiriyor. Ancak bu, risklerin tamamen ortadan kaldırıldığı anlamına gelmiyor.

Sonuç

Şirket kaldıraç işinde değil, arbitraj işindedir.

Şu anda belirli bir borca sahip olmasına rağmen, Bitcoin fiyatının önümüzdeki beş yıl içinde her birinin yaklaşık 15.000 dolara düşmesi, şirket için ciddi bir risk oluşturacaktır. "Hazine Şirketi" (bu şirketin Bitcoin biriktirme stratejisini kopyalayan şirketleri kastederek) MetaPlanet, Nakamoto gibi birçok şirketin genişlemesiyle, bu başka bir konunun odak noktası haline gelecektir.

Ancak, bu kasa şirketleri birbirleriyle rekabet etmek için prim almayı durdurursa ve aşırı borçlanmaya başlarsa, durum tamamen değişecek ve ciddi sonuçlar doğurabilir.