[Model varlık değildir, sorumluluktır? OpenLedger'in dağıtımcı sorumluluk mekanizmasının analizi]

Geleneksel AI sistemlerinde, model bir kez dağıtıldığında arkasındaki geliştiricileri ve eğitmenleri takip etmek oldukça zordur; modelin çıktılarının sorumluluğunu üstlenmek bir yana. Ancak, AI giderek daha fazla kritik karar süreçlerine, finansal işlemlerden, tıbbi kararlara, kamuoyu oluşturma ve kamuoyu müdahalesine kadar dahil oluyor. Bu nedenle, modelin sorumluluk sorunu teknik bir tartışmadan gerçek bir acı noktası haline gelmiştir. OpenLedger, ‘dağıtıcı sorumluluk mekanizması’ aracılığıyla modelin zincir üzerindeki yönetimini ve güven mantığını yeniden tanımlamak için tamamen yeni bir yöntem denemektedir.

Bir, zincir üzerindeki model sadece "varlık" değil, aynı zamanda "sorumluluk düğümü"dir.

OpenLedger'ın tasarımının temel unsurlarından biri şudur: Zincir üstü modelin dağıtımı sahiplik anlamına gelmez, sorumluluk anlamına gelir. Zincir üstünde dağıtılan her AI modelinin, bir dağıtıcıya ait bir zincir üstü kimlik tanımlayıcısı bulunur; bu kimlik sadece ekonomik haklar (örneğin, kar paylaşımı) değil, aynı zamanda sorumluluk yükümlülükleri (örneğin, risk kontrolü ve şikayet yanıtı) de taşır. Bu, Ethereum'daki akıllı sözleşme geliştiricilerinin sorumluluk atamasına benzer, ancak AI modelinin yürütme bağlamına daha derinlemesine entegre edilmiştir.

(1) Her model sözleşmesinin dağıtımcı adresi çağrıldığında kaydedilecek ve zincir üzerinde kamuya açık bir şekilde izlenebilir olacak;

(2) Model yanıltıcı çıktılar verdiğinde veya sorgulandığında, kullanıcılar veya topluluk bu modele "aitlik meydan okumaları" yapabilir;

(3) Eğer bir meydan okuma kabul edilirse, dağıtıcı, eğitim verilerinin kaynağı, çıkarım mantığı veya davranış sonuçları hakkında bir açıklama yapmak zorundadır ve hatta cezai token teminat riskini üstlenmek zorundadır.

İkincisi, "Atıf Zorluğu" mekanizması ve model sorumluluğu

OpenLedger, test ağında ilk aşama bir meydan okuma mekanizması getirmiştir: Herhangi bir adres, belirli bir model çağrısına meydan okuyabilir ve doğrulanabilir çıktı anomali verileri sunabilir. Bu mekanizmanın arkasındaki temel fikir, model çağrılarının sadece ekonomik teşviklere sahip olmasını sağlamak değil, aynı zamanda "itibar maliyeti" eklemektir; böylece dağıtımcıların daha dikkatli bir şekilde eğitim, ince ayar ve piyasaya sürüm yapmaya zorlanmasıdır.

Bu zorluk mekanizmasının zincir üzerindeki uygulanması, OpenLedger'ın PoA (Atıf Kanıtı) sistemi üzerine kuruludur. Model eğitim verilerini, doğrulayıcı katılımını, çağrı izlerini vb. bilgileri kaydederek, AI çıktılarının denetlenebilir bir yolunu inşa etmektedir. Bu, sadece modelin sorumluluğunun bir belgesi değil, aynı zamanda gelecekte daha karmaşık zincir üzerindeki model yönetişimini inşa etmek için bir temel oluşturmaktadır.

Üç, Açık Model Dağıtımı vs Risk Kontrol Mekanizmasının Dengesi

Elbette, model dağıtım sorumluluk mekanizması da belirli bir giriş eşiği anlamına gelir. OpenLedger, dağıtımı "tek tip" olarak kısıtlamayı amaçlamıyor, aksine çok katmanlı sorumluluk ağırlık mekanizması kuruyor. Doğrulanmamış veya düşük güvenilirliğe sahip adresler tarafından yayımlanan modellerin gösterim ağırlığı ve çağrı önceliği sistem tarafından azaltılacaktır; tersi durumda, topluluk tarafından doğrulanan, eğitim izleme süreci tamamlanan modeller daha fazla teşvik ve çağrı fırsatı elde edecektir.

Bu tasarım, model dağıtımının açıklığını korurken topluluk risk kontrolü ve ekonomik oyunları da devreye sokarak nihayetinde sağlıklı bir döngü oluşturur: güvenilir modeller kullanıcı güvenini daha kolay kazanır ve sorumluluk bilinci model geliştiricilerin temel rekabetçi avantajlarından biri haline gelir.

Dördüncü, Özet

OpenLedger, "model ürün" düşüncesini kırmaya çalışarak modeli sürekli çalışan bir sorumluluk düğümü olarak görmektedir. Bu değişim henüz erken aşamalarda olabilir, ancak güvenilebilir, denetlenebilir bir AI ağ ekosistemi inşa etmek için son derece önemlidir. Merkeziyetsiz bir dünyada, sorumluluk mekanizmasının tasarımı artık tekil hakemlere dayanmaz; bunun yerine teknoloji ve oyun tasarımı aracılığıyla modellere "eylemci" bir sosyal rol kazandırır.