Merkeziyetsizlik Borsası'nın Ticaret Operatörü Tasarımı Üzerine Derinlemesine İnceleme

Merkeziyetsizlik borsası (DEX) geliştirirken, temel görev bir işlem operatörü tasarlamaktır. Bu operatör lineer olabilir veya lineer olmayan bir yapı da alabilir. Benzer şekilde, faiz oranı operatörü tasarlarken, aslında bir işlem operatörü tasarlamaktasınız ve yine lineer ve lineer olmayan ayrımı mevcuttur. Ancak, bu ayrım birçok kişi için kolayca anlaşılmayabilir.

Lineer operatörlerin özelliği, işlemlerin dengeli fiyat üzerinden gerçekleştirilmesidir; işlem süreci, bu fiyat altında varlık sepetinde basit bir lineer dönüşüm gerçekleştirmekten ibarettir. Lineer bir yöntem kullanılmasının nedeni, dengeli fiyatın teorik olarak arbi̇traj yapılmadığı varsayımını kabul etmesidir. Bu durumda, mantıklı finansal işlemler lineer olmalıdır. Eğer STP = Y'de gibi lineer olmayan sonuçlar ortaya çıkarsa ve T lineer değilse, elde edilen Y, fiyatlandırılamayan varlık sepeti olur ya da başka bir deyişle, arbi̇traj fırsatları sunan bir varlık sepetidir. Prensipte, oracle kullanan bir işlem modeli ile, işlem operatörleri lineer olmalıdır; aksi durumda arbi̇traj yapılır. Başka bir deyişle, eğer piyasa tam ise ve fiyatlandırma etkili ise, yalnızca lineer işlem operatörleri arbi̇trajsızlık sağlayabilir.

Ancak, lineer operatörlerin de sınırlamaları vardır: Herhangi bir havuz eşittir ve bu operatör tokenleştirilemez, çünkü kopyalandığında tamamen aynıdır. Burada açıklamak gerekir ki, zincirde değer yakalayan ve tokenleştiren sözde protokol aslında aynı kavramın iki farklı ifade biçimidir, yani bu protokol yeni bir denge inşa etme yeteneğine sahiptir. Eğer sadece mevcut denge üzerinde lineer dönüşümler yapıyorsanız (arbitrajın olmaması için, sadece böyle olabilir), o zaman değer yakalamak mümkün değildir.

Buna karşılık, doğrusal olmayan ticaret operatörleri farklıdır. Bir oracle'a ihtiyaç duymaz, bunun yerine fiyatlandırma, ticaret ve değer biriktirme (tokenizasyon) üç görevini aynı anda gerçekleştirmeye çalışır. Doğrusal olmayan ticaret operatörleri tasarım açısından daha açıktır ve prensipte ölçek ile ilgili kendini güçlendiren özellikler ile değer biriktirecek şekilde tasarlanabilir. Ancak bu, bazı sorunlar da getirir: Pazar giderek mükemmel hale geldikçe, doğrusal olmayan ticaret operatörleri esasen çok küçük ticaret ölçeklerinde doğrusal operatörleri modellemektedir; Pazar tamamlanmamışken, bu tür bir doğrusal olmayan ticaret operatörünün tasarımı, maliyeti ve verimliliği yeterli mi? Doğrusal olmayan değer girişi kim tarafından sağlanacak? Bu değer girişi, doğrusal ticaret operatörlerinin rekabeti altında zamanla azalacak mı?

Dikkate değer olan, birçok insanın fiyatlandırma yetkisini zincire koymak istemesidir, ancak bu bir yanılsama olabilir. Çünkü piyasa tam olduğunda (yani arz ve talep son derece büyük olduğunda, kimse piyasa üzerinde manipülasyon yapamaz), merkezi borsanın avantajı çok belirgin hale gelir. Zincir üzerindeki her eylem, bir açık artırma sonrası ürünüdür ve bu, fiyatlandırma ticaret hizmetine olan talep ile büyük bir fark yaratır. Fiyatlandırma ticareti, son derece bir etkinliktir; normal merkezi borsalar bile hesaplama depolama ve iletişim için en yüksek talepleri ortaya koyarken, zincir üzerindeki ayrıklık ve açık artırma özellikleri, tam bir piyasada etkili fiyatlandırma için kullanılamaz.

Tamamlanmamış piyasalarda, örneğin sıkça bahsedilen kuyruk varlıkları veya yeni projelerde, temel ihtiyaç hızlı ve düşük maliyetle fiyat oluşturmak ve büyük miktarda işlem gerçekleştirmektir. Kısıtlayıcı şartlar esasen iki maliyetle ilgilidir: hızlı fiyat oluşturma maliyeti ve büyük ölçekli işlemleri tamamlama maliyeti. Buradaki maliyet, pazarlama maliyeti veya trafik maliyeti değil, tamamen işlem operatörlerinin içsel maliyetleridir.

Genel olarak, işlem operatörlerinin doğrusal olmayan hale getirilmesi mutlaka değerli bir yön değildir. Zincir üzerinde merkeziyetsizlik değeri biriktiren protokol gruplarında, doğrusal olmayan işlem operatörleri aradığımız türden doğrusal olmayan operatörler olmayabilir. Ancak, doğrusal olmayan işlem operatörleri de geliştirilebilir; bu geliştirme, tarihsel işlem bilgilerinden bazı değerli bileşenleri yakalamak için geri çağırma bilgisi eklemeyi gerektirir ve böylece arbitraj riskini azaltır.

Gelecekte, finansal hizmetlerin hesap teorisi altında birleştirilmesi mümkün olabilir, daha etkili matematik denklemleri elde edilerek ürün tasarımının daha etkili ve eksiksiz hale gelmesi sağlanabilir, zincir üzerindeki finansal dünyanın gelişimi teşvik edilebilir. Bu, her bir operatörün arkasındaki temel risklerin derinlemesine analizini gerektirir ve işlem hedeflerinin net bir şekilde modellenmesini sağlamalıdır. Bu, zorluklarla dolu ama aynı zamanda fırsatlarla dolu bir araştırma yönüdür.